ایتالیا

 

 

جمهوری ایتالیا در جنوب اروپا واقع شده و علاوه بر شبه‌جزیره ایتالیا، شامل دو جزیره بزرگ دریای مدیترانه، سیسیل و ساردینی است. ایتالیا از شمال با کشورهای فرانسه، سوئیس، اتریش و اسلوانی هم‌مرز است. ایتالیا در درون خود هم دو ایالت مستقل را جای داده است: «واتیکان و سن‌مارینو». آب و هوای ایتالیا در شمال به دلیل وجود کوه‌های آلپ، سرد و در جنوب خشک و گرم است. بلندترین نقطه آن کوه مونته بیانکو است.

این کشور خاستگاه هنر و فرهنگ بسیاری از کشورهای اروپایی است و مهد دوره رنسانس در اروپا. پایتخت ایتالیا، رم، مرکز تمدن دنیای غرب و مذهب کاتولیک در جهان است. در حال حاضر ایتالیا یکی از کشورهای توسعه‌یافته است که هفتمین تولید ناخالص داخلی در دنیا را دارد.

همچنین ایتالیا عضو سازمان ملل‌متحد، گروه G8 و اتحادیه اروپا است. ایتالیا در سال 2007 میلادی به عنوان عضو غیر دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد پذیرفته شد.

ایتالیا تاریخ غنی دارد که نه تنها پشتوانه فرهنگی و هنری مردم این کشور است بلکه به دلیل وجود موزه‌ها و بناهای تاریخی فراوان گردشگران زیادی از سراسر جهان به این کشور وارد می‌شوند. [اولین هتل اجتماعی در میلان ایتالیا احداث شد] بر اساس محاسبه‌ای که یونسکو انجام داده، بیش از نیمی از میراث فرهنگی جهان در کشور ایتالیا واقع شده است، کشوری کوچک که مساحتش تنها 25% از کل خشکی‌های جهان است. رم، فلورانس و ونیز از جمله مقصدهایی هستند که برنامه هر بازدید کننده‌ای از شبه جزیره ایتالیا را تشکیل می‌دهند.

در کنار این شهرهای بزرگ و معروف، میراث فرهنگی پنهانی هم در شهرهایی با تاریخ هزار ساله وجود دارند که البته در مسیر اصلی بازدیدها قرار ندارند و علیرغم اینکه کمتر شناخته شده‌اند، اما به همان اندازه شهرهای هنری ایتالیا دارای جذابیتند.

.

رم

رم، اولین مقصد توریست‌ها در اروپا، شهر باستانی امپراطوری روم، شهر مجسمه‌هاست و شهر کلیساها. شهر میکل‌آنژ و داوینچی. دیدار از شهر رم ، دیدار از بزرگ‌ترین موزه‌ی بی سقف دنیا است.
رم را در دنیا با تاریخ هزارساله‌اش می‌شناسند و فرهنگ ایتالیاییش، مردمان خونگرمش، پیتزا و پاستا و بستنی‌اش و دست‌فروش‌ها و کلیساهایش. در دنیا به او لقب شهر ابدی داده‌اند. رم زیبا، زنده و تودرتو است و به دلیل آب و هوای خوبش در هر فصل سال پر از توریست است. حضور دائمی توریست‌ها و بناهای تمدن کهن است که شهر را ابدی و ازلی جلوه می‌دهد.

 

مرکز تاریخی رم از میراث جهانی یونسکو است. همین که در منطقه‌ی رم قدیم در خیابان بلند و باریک ویا دل کورسو از اتوبوس، تاکسی و یا مترو پیاده شوید روح بی‌نظیر شهر را حس می‌کنید. خیابان پُر از کوچه‌های باریک است که به میدان‌های کوچک رمی (پیازا) منتهی می‌شوند. بسیاری از آثار دیدنی رم در نزدیکی این خیابان قرار دارند. حواستان باشد هنگام قدم زدن و گشت و گذار در کوچه و خیابان‌های شهر سرتان را بالا بگیرید و نوک ساختمان‌ها و بالای کلیساها را نگاه کنید. همه جا پر است از مجسمه‌های زیبا، عجیب، و پر از قصه‌ی میکل آنژ، داوینچی، برنینی، آلگاردی و دیگر هنرمندان ایتالیایی. شاید در هیچ شهری در دنیا نتوان این حجم از مجسمه‌ها و آثار هنری که یک‌جا در رم وجود دارد را پیدا کرد. حضور آثار هنری و تاریخی در جای جای شهر و روح و اتمسفر خاص رم ترکیب کم‌نظیری بدست می‌دهد که در کمتر شهر اروپایی نظیر آن را می‌توان سراغ گرفت.

رم پایتخت کشور پیتزا و پاستا است. روبه‌روی فواره‌ی تروی، اطراف میدان ناوونا و در کوچه‌های باریک و فضای رمانتیک محله‌ی تراسدوره (طرف دیگر رودخانه‌ی تیبر) رستوران‌های زیادی را پیدا می‌کنید برای امتحان اصیل‌ترین مزه‌ی پیتزا در دنیا. بعضی از این رستوران‌ها گرانند. در بعضی قیمتی که روی منوها نوشته شده قیمت نهایی غذا نیست. و خلاصه در رم باید کمی مواظب بود. یک برش پیتزا که از دکه‌ها یا نان فروشی‌ها می‌توان خرید حدود ٢ یورو، و یک پیتزای کامل در رستوران ١٥ تا ٢٠ یورو درمی آید. رستوران‌ها و کافه‌های واتیکان به طرز عجیبی گرانند و قیمت یک قهوه نشسته و ایستاده متفاوت است.

 

رم شهر مد است. اصلا هر اسم ایتالیایی پتانسیل این را دارد که یک مارک معروف در دنیای مد باشد! فروشگاه‌های مارک‌های ایتالیایی همچون بولگاری، ورساچی و گوچی در اطراف میدان اسپانیا، گران هم که باشد باز هم چشم‌نواز است. چرم‌های ایتالیایی از مرغوب‌ترین چرم‌های دنیا هستند و خرید کیف و کفش از رم بسیار وسوسه کننده است. با این حال رم برای خرید شهر گرانی است.
هزینه‌ی اقامت در رم خیلی ارزان نیست. برای مثال میدان ناوونا که موقعیت بسیار خوبی دارد شبی ١٠٠ تا ١٥٠ یورو برای یک اتاق دو نفره هزینه دارد و هزینه‌ی آثار دیدنی بین ٣-٤ یورو تا ١٠ یورو متغیر است. در نهایت مسافرت به رم چندان ارزان تمام نمی‌شود ولی به دیدن آن همه شگفتی تاریخی و مذهبی، لمس کردن فرهنگ ایتالیایی و گشت و گذار در پایتخت جهان، نه یک بار که چندبار می‌ارزد.

 

- بازیلیکا لغتی است که خیلی جاها می‌شنوید. در اصل به کلیساهایی گفته می‌شود که سالن‌های دراز دارند و در واقع نام بسیاری از کلیساهای ایتالیایی است.
- پس از پخش فیلم معروف فرشته‌ها و شیاطین (Angels & Demons) که بر پایه‌ی کلیساها، آثار باستانی، مجسمه‌ها و هنرمندان ایتالیایی در رم داستان جذابی را به تصویر کشیده، توری به اسم فرشته‌ها و شیاطین در رم به راه افتاده است. در این تور تفریحی تمام صحنه‌های فیلم را در کنار مکانهای اصلی فیلمبرداری آن با توضیح و تفسیر به علاقه‌مندان فیلم نشان می‌دهند.
- راهنماهای کلوسئوم بسیار مسلط و اغلب جوانند. گرفتن راهنما این حسن را نیز دارد که بدون صف همه‌ی قسمت‌های کلوسئوم را می‌توانید ببینید. درضمن اگر ازشان در مورد رستوران‌ها و دیگر نقاط شهر سوال کنید با خوشرویی جواب می‌دهند و همیشه پیشنهادهای خوبی دارند.
- خرید اجناس تقلبی (کیف‌های تقلبی لویی ویتون، شانل و غیره) از دست‌فروش‌ها جرم دارد! مواظب پلیس‌ها باشید.
- رم فقط دو خط مترو دارد. بر خلاف دیگر پایتخت‌های اروپایی هزینه‌ی تاکسی زیاد نیست، ولی اگر به تاکسی زنگ بزنید هزینه‌ی بسیار زیادی از شما دریافت می‌کنند.
- اتوبوس‌های توریستی گزینه‌ی بسیار خوبی برای حمل و نقل شهری است. اتوبوس‌ها جلوی تمام آثار باستانی ایستگاه دارند و هزینه شان بین ٢٨ تا ٣٥ یورو است.
- منطقه‌ی ایستگاه مرکزی قطار با این که در مرکز شهر است و به تمام آثار دیدنی شهر نزدیک است، محل بی‌خانمان‌های رم است و مکان مناسبی برای گرفتن هتل نمی‌باشد.
- و نهایتاً در رم بسیار مواظب جیب، کیف و دوربین‌تان باشید.


دیدنی‌های رم:
- کلوسئوم
- واتیکان، کلیسای کوچک سیسین ، میدان سن پیترو و موزه واتیکان
- پانتئون
- پله‌های اسپانیایی، میدان اسپانیا
- فواره تروی
- میدان ناوونا و آبشار چهار رودخانه
- فروم رومی
- قصر سنت آنجلو
- میدان ونیزی
- گالری برگز
- موزه کاپیتولینه
- پالاتینه و موزه پالاتینو
- بازیلیکای کوسما و دامیانوی مقدس
- بازارهای ترایانو
- کلیسای ماریای مقدس در اراکوئلی
- پلکان مقدس
- میدان امانوئل دوم (پایه گذار ایتالیای جدید)
- کلیسای سن کلمنته
 

 

 

 

واتیکان

از جاذبه‌های منحصر به فرد رم، قرار داشتن شهر واتیکان، مرکز مذهبی کاتولیکهای جهان در دل شهر است. واتیکان بالای تپه‌ای در مرکز رم قرار دارد، ولی دولت مستقلی‌ست که به وسیله‌ی پاپ، رهبر کاتولیک‌های جهان، هدایت می‌شود. وارد شدن به واتیکان شرط پوشش مناسب دارد. ورود با شلوار (و دامن) کوتاه و پیراهن آستین کوتاه هم برای خانم‌ها و هم برای آقایان ممنوع است! پس از ورود به واتیکان اولین چیزی که به چشم می‌آید عظمت میدان سن پیترو است با ستون‌های عظیم و فضای بزرگش و صلیب وسط میدان که مطالبی از صلیب مقدس رویش حکاکی شده. در برخی اعیاد و موقعیت‌های خاصی پاپ در بالای بالکنی رو به همین میدان حضور می‌یابد و اگر خوش‌شانس باشید می‌توانید در یکی از همین مناسبت‌ها رهبر کاتولیک‌های جهان را نیز ببینید.
 

 

 

 

موزه واتیکان

 موزه‌ی واتیکان از دیدنی‌ترین‌های رم و یکی از جذاب‌ترین موزه‌های دنیاست و در لیست باید دیدهای رم مقام اول یا دوم را پس از کلوسئوم دارد. علاوه بر مقبره‌ی تمام پاپ‌های گذشته، کلیسای کوچک سیستین با سقفی اعجاب انگیز، پوشیده از نقاشی‌های مذهبی (از جمله نقاشی معروف آفرینش آدم، اثر میکل آنژ) نیز از آثار مهمی است که پس از وارد شدن به موزه‌ی واتیکان می‌توان دید. تعداد توریست‌ها و صف‌های عجیب و غریب موزه‌ی واتیکان یکی از مشخصه‌های معروف شهر واتیکان است. برای فرار از صف بلیت موزه، پیشنهاد می‌کنیم بلیت را از قبل از اینترنت تهیه کنید. ضمن اینکه وسط هفته موقع مناسب تری برای بازدید از واتیکان است و شنبه‌ها و یکشنبه‌ها بیش از حد شلوغ است. علاوه بر آن، آخرین یکشنبه‌ی هر ماه ورودی موزه مجانی است و دلیل بر ازدحام مضاعف.
 

 

کولوسئوم ( (Colosseum

یک تماشاخانه بیضی‌وار در مرکز رم در ایتالیا است. این آمفی‌تئاتر بزرگترین از نوع خود در امپراتوری روم باستان بوده است. تعداد ردیف‌های صندلی آن به تعداد پنجاه هزار و دارای ۸۰ در ورودی است. واژه کلوسئوم به معنی «جایگاه بزرگ» نام دیگر آن آمفی تئاتر فلاویوسی (به ایتالیایی: Anfiteatro Flavio یا Colosseo) است. ساخت کولوسئوم توسط Vespasian (وسپاسین)امپراطور سالهای ۶۹ تا ۷۰ روم پایه گذاری شد، پس از آن پسرش Titus (تیتوس)در سال ۸۰ بعد از میلاد آنرا بنا کرد، که نهایتا توسط Domitian (دومتین)برادر Titus به پایان رسید. کولوسئوم به عنوان اولین آمفی تئاتر دائمی و ماندگار ساخته شده در روم، در زمین‌های باتلاقی ما بین تپه‌های Esquiline(اسکوئیلین) و Caelian(کائلین) واقع شده بود. کلوسئوم آمفی تئاتری ٥٠ هزار نفری‌ست با ٨٠ در ِورودی. با وجود این‌که قسمت‌هایی از آن در زلزله از بین رفته، یکی از شاهکارهای مسلم مهندسی است. این بنا پرطرفدارین مکان توریستی رم و یکی از عجایب هفت گانه جدید است!

 

پانتئون (Pantheon)

معبد پانتئون، معبدی است ساخته شده برای خدایان. پانتئون رم یکی از ساختمانهای بزرگ رم باستان است که به بهترین وجه حفظ شده و یکی از پر اهمیت ترین ساختمانها در تاریخ معماری است. شکل ظاهری این ساختمان، استوانه بزرگ هشت تکه ای است، همراه با گنبدی عظیم بر بالای آن و یک ورودی مسقف چهار گوش با یک سری ستون. قطر گنبد بزرگ 43 متر است و روشنایی ساختمان از طریق روزنه گردی در مرکز گنبد که اکولوس (Oculus) نامیده میشود، تامین می گردد.
پانتئون بین سالهای 118 تا 128 میلادی توسط هادریان( (Hadrianامپراطور رم به جای معبد کوچکی که توسط دولت مردی به نام مارکوس ویپسانیوس آگریپا (Marcus Vipsanius Agrippa) در 27 سال قبل از میلاد ساخته شده بود، بنا گردید. برای نگهداری چنین گنبد بزرگی از دیوارهای توخالی به قطر 6 متر استفاده شده که در هشت تکه بدنه گرد معبد را شکل داده است.

 

 

 

 

فونتانا تروی (fontana de trevi)

اگر برای بار اول است به رم می‌روید، بر طبق افسانه‌های ایتالیایی باید سکه‌ای در فواره‌ی ترِوی (چشمه‌ی عشاق یا فونتانا دی تروی) بیاندازید، آنگاه دوباره به شهر باز خواهید گشت. فواره شب‌های زیبایی هم دارد، شب‌های آمیخته شده با نور و موسیقی. فواره‌ی تروی و پله‌های اسپانیایی رم را از دست ندهید. پله‌ها بین میدان اسپانیا و میدان ترینیتا دای مونتی قرار دارند و منظره و فضای پر انرژی و شلوغش، محبوب توریست‌های ایتالیا و رم است.
 

 

 

 

 

میلان

میلان شهر مد و طراحی و موسیقی، شهر تجارت و شهر فوتبال است.
میلان دومین شهر بزرگ ایتالیاست. ترکیبی است از ایتالیای امروز و دیروز. شهر تجّار و قلب اقتصادی ایتالیاست و با اینکه در معماریش از سقف‌های نارنجی، خانه‌های ایتالیایی خبری نیست، ولی زیر پوست این شهر ظرافت و زیبایی و جنب و جوشی نهفته که خیلی زود خودش را نشان خواهد داد. میلان شهریست که منتهای احساسات آدم را بر می‌انگیزد، پر جنب و جوش است و شب‌هایش بسیار زنده و بی‌خواب است. میلان بهشت خرید، مد، ورزش، هنر و طراحان است.

 

کلیسای جامع میلان، دوئـُمو، از معروف‌ترین‌های میلان است. این کلیسا بی‌نهایت عظیم و زیباست، سبکش گوتیک است و سنگ دیوارهایش مرمر. مرکز شهر است و از بامش تمام شهر را می‌توان دید. اتاق‌های اعتراف متعددی دارد که همیشه شلوغند. هزاران مجسمه‌ برای این کلیسا ساخته شده، از مهمترینشان مجسمه‌ی مریم مقدس است در بالاترین نقطه‌ی آن. دوئـُمو چهارمین کلیسای بزرگ دنیاست و دیدار از نما، درون و بامش بسیار زیبا و دیدنیست.

از جاذبه‌های منحصر به فرد میلان، نقاشی بسیار آشنای شام آخر اثر لئوناردو داوینچی‌ است. همان نقاشی که مسیح و حواریونش را نشان می‌دهد. همان نقاشی که موضوع اصلی فیلم و کتاب رمز داوینچی بود. شام آخر بر دیواری در کلیسای سنتا ماریا دل گرتسیه نقاشی شده است. کلیسا بزرگ نیست ولی به‌دلیل نقاشی معروف آن بسیار پرطرفدار است. بلیط آن را باید از ماه‌ها قبل تهیه کنید و فقط ١٥ دقیقه فرصت دارید که نقاشی را از نزدیک ببینید.

میلان ایتالیای قدیم و جدید را توأم دارد، ساختمان‌های تجاری‌اش بلند و مدرنند. در عین حال یکی از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین سالن‌های اپرای دنیا را دارد. سالن تئاتر لااسکالا، برای طرفداران اپرا بسیار مهم و رویاییست. از دیگر دیدنی‌های تاریخی‌ میلان قصر اسفورتسسکو و موزه‌هایش است. یکی از مجسمه‌های ناتمام میکل‌آنژ، یک نقاشی سقفی از داوینچی و تعدادی از سازهای موتزارت از جمله آثاری هستند که می‌شود در هفت موزه‌ی این قصر دید.

اگر طرفدار یکی از دو تیم آث میلان یا اینترمیلان باشید، برای رفتن به میلان هیجان زده خواهید بود. ورزشگاه سن سیرو (جوزپه مئاتسا) و موزه‌های دو تیم برای شما جذاب خواهد بود و حتی می‌توانید بازی‌‌ای در این ورزشگاه مطرح ببینید. خرید بلیط‌ بازی‌های مهم جام ملت‌های اروپا یا داربی میلان بدون برنامه‌ریزی قبلی بسیار مشکل است. ولی برای دیدن بقیه‌ی بازی‌های سری آ، حتی یک ساعت قبل از بازی هم برای خرید بلیط کافیست. (البته این بلیط‌های دقیقه‌ی آخر معمولاً جایی بین تماشاچی‌های تیم حریف میلان است. چرا که طرفدارهای تیم‌های میلانی، جای خالی برای کسی نمی‌گذارند!) در هر حال دیدار بازی در سن سیرو بسیار لذت بخش است، صرف نظر از اینکه بین تماشاچی‌های تیم حریف و یا طبقه‌ی دوم و سوم استادیوم نشسته باشید.
 

میلان هر چهار فصل سال دیدنی ‌است. بهار و پاییز هوای معتدل‌تر و بهتری دارد. اگر مهمان تابستان گرم و شرجیِ میلان هستید، می‌توانید سری به دریاچه‌های اطراف و کوهپایه‌های آلپ بزنید. در زمستان‌های سرد و مه آلود میلان هم شور و حال قبل از سال نو، تزئینات فوق‌العاده‌ی کریسمس و کارناوال معروف میلان (جشن میلانی) در ماه فوریه، سرما را از یاد شما خواهد برد. میلان در هر فصلی چیزی برای عرضه دارد. میلان، شهر انتخاب‌هاست.

میلان بدون شک پایتخت مد ایتالیاست. مقر اصلی کمپانی‌های غول‌پیکری مثل جورجیو آرمانی، ورساچه و پرادا است و بهشت مانکن‌ها و پاپاراتسی‌ها و دانشجویان طراحی‌ است. بخصوص هنگام هفته‌ی مد میلان شهر شلوغ‌تر از معمول می‌شود. خیابان‌ها، بیلبوردها و دیوارها پُر می‌شوند از تبلیغات طراحان معروف. منطقه‌ی چهارسوق مد، (چهار خیابان خرید بی‌نظیر که از خیابان مونته ناپولیون شروع می‌شود) مرکز فروشگاه‌های طراحان مطرح ایتالیایی، همیشه مملو از توریست‌ها و علاقمندان مد دنیاست. این فستیوال دو بار در سال برگزار می شود. فوریه و سپتامبر.

 

ویترین‌گردی و خرید، از تقریحات مورد علاقه‌ی توریست‌ها در میلان است. می‌توانید ساعت‌ها در یک فروشگاه معمولی برای دیدن طرح‌ها و جنس‌های مختلفش بمانید. تنوع شما را گیج خواهد کرد! از برندهای جهانی گرفته تا تولیدی‌های کوچک ولی شیک. معمولاً همه چیز با کیفیت و نسبتا گران است. ولی به هر حال در حراج‌های فصلی که فروشگاه‌ها تا ٧٠٪ حراج هستند، بازه انتخاب شما خیلی وسیع است و تقریباً محال است چیزی بخواهید و پیدا نکنید.

ایتالیا کشور غذا‌ها است و ایتالیایی‌ها روی غذا بسیار حساس‌اند. فست فودهای بین‌المللی به سختی می‌توانند در ایتالیا شعبه داشته باشند. ولی در عین حال در اکثر بارها و کافه‌ها می‌شود انواع پیتزا را سفارش داد. پاستا در میلان هم خیلی طرفدار دارد. رسم بر این است که هر شهر ایتالیا یک نوع پاستا، یک نوع نوشیدنی، یک نوع پیتزا و یک نوع بستنی مخصوص به خود را داشته باشد. همچنین در میلان هر رستوران‌، آداب منحصر به فردی دارد و طراحی و نوع سرو غذا در رستوران‌ها با هم بسیار متفاوت است. در گالری ویتوریو امانوئله می‌توان علاوه بر مغازه‌های چشم‌نواز، رستوران‌های خوبی پیدا کرد.

کافه در میلان یعنی همه چیز. محلی برای صرف صبحانه، ناهار، شام، خرید سیگار و تمبر و... تقریباً همه‌ی کافه‌ها بین ساعت شش و نیم بعدازظهر تا هشت و نیم بعدازظهر ساعت مخصوص Happy Hour دارند.با استفاده‌ی نامحدود از بوفه. این ساعت‌ها، به‌ خصوص آخر هفته‌ها، فرصت بسیار خوبی برای استشمام روح ایتالیایی شهر است. کافه‌ها طی این ساعت‌ها بسیار شلوغ و خیابان‌ها پر رفت و آمد است. از بهترین مکان‌ها برای بلعیدن سبک و سیاق زندگی میلانی و گذراندن شب، ناویگیلیوست، کانال آبی طرح لئوناردو داوینچی که از وسط شهر می‌گذرد. دو طرف این کانال کافه‌ها صف کشیده‌اند و آخر هفته‌ها محل گذر انواع ماشین‌های فراری و بوگاتی است!

میلان شهر اعیانی‌ است، ولی به آن نسبت گران نیست. از آنجایی که متروها و اتوبوس‌ها و ترامواها زیادند، مکان هتل چندان اهمیتی ندارد. تماشای آثار دیدنی شهر حدوداً بین ٥ تا ١٠ یورو هزینه دارد و دیدن بازی فوتبال حدود ٢٥ تا ٢٥٠ یورو، بسته به جای شما در استادیوم. برای دیدن نقاشی شام ‌آخر، اگر از قبل بلیت رزرو نکرده باشید و خیلی شلوغ نباشد، باید حدود ٢٨ یورو بپردازید. در صورتی که خرید بلیت از وب‌سایت آن فقط ٨ یورو هزینه دارد.

 

- میلان نسبتاً شهر امنی است، اما باید در مکان‌های شلوغ و ایستگاه‌ مرکزی قطار ،مواظب جیب‌برها باشید. خیلی از دزدها به بهانه فروش چیزی با شما صحبت می‌کنند و در همان حال ممکن است همدستش کیف شما را بزند. در میلان با هیچ دست‌فروشی صحبت نکنید، هیچ چیز مجانی‌ از دست‌فروش‌ها نگیرید و کیف پولتان را جای امنی بگذارید که راحت قابل دسترس نباشد.
- اگر به موسیقی جاز علاقه داشته باشید، جشنواره‌ی جاز میلان در ماه نوامبر برای شما بسیار دوست‌داشتنی خواهد بود.
- از آنجایی که بسیاری از بهترین ماشین‌های دنیا ایتالیایی هستند، مسابقات اتومبیل‌رانی فرمول یک در میلان یک اتفاق مهم است.

 

 

 

دیدنی‌‌های میلان:
- دوئمو، کلیسای جامع و بام آن
- موزه‌ی دوئمو
- نقاشی شام آخر و کلیسای سنتا ماریا دل گرتسیه
- تئاتر لااسکالا
- کاخ اسفورتسسکو
- ورزشگاه سن سیرو
- گالری ویتوریو امانوئل
- چهارسوق مد و خیابان مونته ناپلیون
- خیابان ناویگیلیو
- پیناکوتکا (نگارخانه)‌ی امبروسیانا
- نگارخانه‌ی بررا
- موزه‌ی علم و تکنولوژی لئوناردو داوینچی
 

 

 

 فلورانس

فلورانس زادگاه رنسانس ایتالیا، شهر ژولیوس سزار و دانته، شهر هنر و معماری و تندیس‌گری‌ست. فلورانس همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد، یکی از محبوب‌ترین مقصدهای گردش‌گران دنیا و پایتخت هنر ایتالیاست. شهر به لحاظ مساحت کوچک به نظر می‌رسد، اما تاریخ، فرهنگ و هنری به غایت وسیع و شگفت‌انگیز و قدیمی دارد؛ همانند رم به یک موزه‌ی بی‌سقف دیدنی می ماند و جای جای شهر شما را شگفت‌زده خواهد کرد. شور و حرارت مردم و توریست‌های بی‌شمارش از سرتاسر گیتی هم روحی منحصر به ‌فرد به زیبایی‌های شهر تزریق کرده است. فلورانس بدون شک از زیباترین شهرهای دنیاست.

قرار گرفتن فلورانس در دره‌‌ی کوه و در کنار رود آرنو زیبایی‌هایش را صد چندان نموده است. مرکز شهر باستانی فلورانس که میراث جهانی یونسکو به ‌شمار می‌رود، بسیار رویایی است. دور این قسمت از شهر دیوار‌هایی قدیمی کشیده شده تا محافظ شاهکارهای هنر و معماری آن باشد. این بناها و مجسمه‌ها انگار هر لحظه داستان‌های هنر، جنگ و زندگی را برای گردشگران بی‌شمار این شهر تعریف می‌کنند.

کلیسای جامع فلورانس، نماد زیبای شهر است. به نام دیگری هم می‌خوانندش: کلیسای سنتا ماریا دل فیوره. گنبد آجری‌رنگ و بزرگ کلیسا اولین چیزی‌است که به چشم می‌آید، وارد کلیسا که می‌شوید ٤٦٤ پله‌ی عجیب و باریک را باید طی کنید تا به بالای گنبد برسید. منظره‌ی شهر از بالای آن به قدری زیباست که به بالارفتن از آن‌همه پله می‌ارزد. کنار کلیسا هم برج ناقوس (کامپانیله دی جوتو) واقع شده است.

فلورانس شهر موزه‌ها، آثار هنری و گالری‌های نقاشی است. یکی از موزه‌هایی که دیدنش همیشه توصیه می‌شود، گالری اوفیتزی است که از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین موزه‌های نقاشی دنیاست. تعداد آثار و تنوع سبک‌های نقاشی موزه گیج‌کننده است و ساختمان بسیار زیبایی دارد. موزه‌ی آکادمیا، خانه‌ی مجسمه‌ی معروف داوود، شاهکار میکل‌آنژ است. تندیس مرمری داوود از شاهکارهای هنری عصر رنسانس محسوب می‌شود و آن‌قدر بی‌نظیر است که گردش‌گران زیادی را به گالری آکادمیا می‌کشاند. دو بدل از این مجسمه در دو جای دیگر شهر نیز وجود دارند: بالای تپه‌ی میکل‌آنژ (که دیدن شهر از بالای آن بسیار رویایی‌ست) و میدان سینیوریتا.

فلورانس میدان‌های زیبا (پیاتزا) و قصرهای رنسانس دیدنی (پالاتزی) متعددی دارد. همراه با صدها کلیسا و موزه و گالری و آتلیه. میدان سینیوریتا در مرکز شهر قدیمی، معروف‌ترین میدان شهر است و نمایشگاه روبازی است از مجسمه‌ها و تندیس‌ها. قرار گرفتن قصر وکیو، سالن قدیمی شهرداری در میدان نیز، ضیافتی ساخته از هنر و تاریخ؛ و نوای موسیقی، صدای همیشگی ِ این منطقه، این ضیافت را پرشکوه‌تر کرده است.

فلورانس زیباست و سوژه‌های خوبی نیز برای عکاسان دارد. یکی از محبوب‌ترین مکان‌ها برای عکاسی، پونته وکیو یا پل کهن است؛ قدیمی‌ترین و معروف‌ترین پل رودخانه‌ی آرنو. پل وکیو همیشه مملو از توریست است و پُر از مغازه‌های زیور‌آلات. از کنار پل وکیو می‌توانید به باغ‌ دی بوبولی و قصر پیتّی نیز سری بزنید: باغی بزرگ و پرنشاط و قصری معروف و عظیم، پُر از گالری‌های مختلف نقاشی، جواهر و لباس‌های سلطنتی‌.
خرید جواهر، چرم و کارهای هنری در فلورانس وسوسه کننده است. بخصوص که چرم‌های فلورانسی اعتبار خاصی نیز در دنیا دارند. میدان سن لورنزو و مارکتّو نوئُوُ  از بهترین مکان‌ها برای خرید در فلورانس است. مغازه‌های سوغاتی فروشی در همه جای شهر پراکنده‌اند و نمونه‌های کوچک تابلو‌های معروف و آثار مهم نقاشی و مجسمه‌سازی این شهر را دارند. نمونه‌هایی که یادگاری‌های بسیار خوبی از پایتخت هنر ایتالیاست. وجود بازارهای روباز غذا و لباس و عتیقه نیز در فلورانس بسیار باب است و بسیار دیدنی.

فلورانس بهار و پاییز بی‌نظیری دارد. زمستان‌هایش طاقت‌فرسا نیست، ولی تابستان، خصوصاً مرداد می‌تواند بسیار گرم و مرطوب باشد. رستوران‌های فلورانس متنوع و جذابند. غذای بد در فلورانس پیدا نمی‌شود! فرقی هم نمی‌کند که چه قیمتی بپردازید، از مزه‌ی غذا همیشه راضی خواهید بود. بیشتر رستوران‌های خوب شهر در منطقه‌ی سنتا کروچه قرار دارند. از آنجایی که ایتالیا سرزمین پاستا و پیتزا و بستنی است، پیتزای ایتالیایی را همه جا می‌توانید پیدا کنید، از دکه‌ها گرفته تا رستوران‌ها. بستنی‌های فلورانس (جلاتو) نیز از بهترین‌های دنیاست. از دستش ندهید! رستوران‌های مرکز شهر طبیعتاً گران‌ترند، ولی هر کدام که علامت پریمو را پشت شیشه‌شان داشته باشند، پاستا و دیگر غذاهای ایتالیایی را با قیمت خوبی عرضه می‌کنند. قیمت غذا در رستوران‌های معمولی بسته به مکان و نوع رستوران می‌تواند بین ٦ تا ٢٠ یورو باشد.

- ایتالیایی‌ها به فلورانس فیرنتسه می‌گویند. نام شهر به لاتین، فیورنتینا‌ست.
- فلورانس زادگاه دانته، داوینچی، گالیله و طراحان معروف: گوچی و روبرتو کاوالی است.
- حواس‌تان باشد در رستوران‌ها و کافه‌ها قیمت غذا و نوشیدنی، به‌صورت نشسته و ایستاده متفاوت است.
- فلورانس شهر امنی است ولی حضور جیب‌برها را در منطقه ایستگاه قطار و پل وکیو نمی‌توان نادیده گرفت.
- دستفروش‌ها در فلورانس نیز مانند دیگر شهر‌های ایتالیا همه جا بساط پهن کرده‌اند. ولی خرید اجناس تقلبی مارک‌های معروف جریمه‌ی سنگین دارد. برای مثال کیف‌های تقلبی لویی ویتون و ورساچه، گرچه قیمت وسوسه‌کننده‌ای دارند، ولی خریدشان می‌تواند به قیمت جریمه‌ای حدود ١٠٠٠٠ یورو تمام شود.
- منطقه‌ی کمپو دی مارته، با نشان بنفش مخصوص تیم فیورنتینا برای علاقه‌مندان فوتبال بسیار دوست‌داشتنی خواهد بود.
 

 

دیدنی‌های فلورانس:
- کلیسای جامع (سنتا ماریا دل فیوره)
- کلیسای سن لورنزو و میدان سن لورنزو
- گالری اوفیتسی
- موزه‌ی آکادمیا
- پیتی پالاس (قصر پیتی)
- قصر وچیو
- پارک بوبولی
- میدان سینیوریا
- تپه‌ی میکل‌آنژ
- میدان میکل‌آنژ (میکلآنجلو)
- پل وچیو
- میدان سنتا کروچه
- کلیسای سنتا کروچه
- موزه‌ی برجلو
- فواره‌ی پیتون

 

ونیز

در شمال ایتالیا و در میان دریای آدریاتیک قرار گرفته‌است. ونیز، شهر کانال‌های آبی، شهر رؤیاها، شهر بالماسکه... ونیز را در دنیا با کانال‌های آبی و آبراه‌هایش می‌شناسند. ونیز، شهر روی آب است. خیلی از قسمت‌های شهر ونیز واقعاً در آب غوطه‌ورند و درِ بسیاری از خانه‌ها رو به قایق‌های پارک شده در کنار دیوارهای فرورفته در آب باز می‌شوند. این شهر، خیابان و بزرگراه و ماشین ندارد. در کانال‌های اصلی شهر قایق‌های مسافربری بزرگ همانند مترو و اتوبوس‌های شهری، ایستگاه به ایستگاه مسافران را جابجا می‌کنند. ونیز واقعاً شهر روی آب است.

ونیز را در دنیا با قایق‌های مخصوص و سنتی‌اش نیز می‌شناسند. نام این قایق‌ها گوندولاست و از مراسم عروسی گرفته تا سوگواری از آن‌ها استفاده می‌کنند. این قایق‌ها با وجود ظرفیت محدود و کرایه‌ی بالاترشان، برای زیر پا گذاشتن آبراه‌های ریز و درشت شهر، مورد علاقه‌ی گردشگران ونیز است.
ونیز تنها شهر اروپایی بدون اتومبیل است! ونیز شهری‌ است با کوچه پس‌کوچه‌های باریک و تودرتو. به مرکز شهر که رسیدید نقشه‌تان را در جیب‌تان بگذارید و در کوچه‌های باریک و عجیب‌اش قدم بزنید. نگران گم شدن‌تان نباشید، بالاخره سر از یک میدان پر توریست، مثل میدان سن مارکو با همه توریست‌ها و همه کبوترهایش، یا بندرگاهی یا ایستگاه کشتی‌های داخل شهری درخواهید آورد. این گشت و گذارها برای تنفس روح این شهر لازم است، برای دیدن ساکنینی که با قایق‌شان از خرید روزانه به خانه برمی‌گردند، قایق را به ستون‌های خانه می‌بندند و به پله‌های غوطه‌ور در آب پا می‌گذارند... همچنین برای شنیدن صدای ساز نوازندگان دوره‌گرد که در کوچه‌های باریک شهر می‌پیچد.

ونیز شهر جشنواره‌ها و کارناوال‌ها نیز هست. برای مثال جشنواره‌ی فیلم ونیز در اواخر اگوست، هر سال یکی از اتفاقات مهم دنیای فیلم و هنر است. کارناوال مشهور ونیز هم که در ماه فوریه در تمام شهر برپاست، از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین کارناوال‌های جهان است. این کارناوال به کارناوال ماسک‌ها نیز مشهور است. همان ماسک‌هایی که شاید در Eyes Wide Shut دیده باشید. ماسک‌های آن فیلم را نیز هنرمندان این شهر ساخته‌اند.
به‌غیر از ماسک‌ها، کریستال‌های ونیزی هم شهرت فراوان دارند و طرز ساخت‌شان دیدنی‌است. این کریستال‌ها را هنوز با روش سنتی در جزیره‌های اطراف ونیز می‌سازند: ظریف وخارق العاده با قیمت‌های بالا.
ورودی موزه‌ها و گالری‌ها هم نسبتا  گران‌ است. برای هر نیم ساعت استفاده از گوندولا و راهنمایش باید بیشتر از ١٠٠ هزار تومان بپردازید. اما همان نیم‌ساعت گردش با گوندولا در آبراه‌های بزرگ و کوچک شهر، خاطره‌ایست که هیچ‌گاه از یاد نخواهید برد.

- هر چه باشد ونیز، ایتالیاست. از پاستاها و پیتزاهای بی‌نظیرش، و از لازانیا و غذاهای دریایی‌اش غافل نشوید.
- متاسفانه ونیز شهر خیلی خوبی برای خرید نیست. ولی توصیه می‌کنیم نشانی از این شهر رویایی را از سوغاتی‌فروشی‌های فراوان شهر برای خود به خانه ببرید.
- نوشیدن یک فنجان قهوه با موسیقی زنده در کافه‌های میدان سن مارکو می‌تواند برای شما بیش از ٣٠ هزارتومان هزینه داشته باشد. اگر به هزینه‌های سفرتان فکر می‌کنید، مواظب قیمت‌های بالای کافه‌های میدان باشید.
 

 

دیدنی‌های ونیز:
- میدان سن مارکو
- عمارت باسیلیکا در میدان سن مارکو
- کانال اصلی ( گرند کانال)
- پل دیدگاه، پلی که بین زندان پیومبی و دادگاه پالازا دوچاله قرار دارد و محلی بود برای آخرین دیدار زندانیان با شهر
- پل ریالتو ( پونته دی ریالتو)
- بازار محلی میوه و غذای ریالتو
- گالری آکادمیا
- موزه‌ی ونیز
 

 

برج پیزا

جالبترین و قدیمی‌ترین برج جهان با 85 متر طول و 14500 تن وزن در دوره رنسانس در شهر پیزا در ایالت توسکنی کشور ایتالیا در طول 176 سال ساخته شد. هدف ازساخت این برج، استقرار یک ساعت بزرگ بر بالای آن بود اما این بنا مدتی بعد از احداث انحراف یافت و اکنون به همان صورت باقیست. برج پیزا 55 متر ارتفاع دارد و هر سال برمیزان انحراف آن افزوده می‌شود. برج کج پیزای ایتالیا با وجودی که تنها برج کج جهان نیست، ولی مشهورترین آن در کل جهان می‌باشد. این برج هر سال 2.5 سانتیمتر به سمت زمین کج می‌شود و احتمال می‌رود تا 80 سال دیگر سقوط کند.

 

 

 

 

سیسیل

 نام بزرگ‌ترین جزیره ایتالیا در دریای مدیترانه، دارای ۲۵۴۲۶ کیلومتر مربع و با محاسبه جزایر کوچک و جنبی آن، حدود ۲۵۷۰۸ کیلومتر مربع وسعت و دارای پنج میلیون و هفتاد و هفت هزار نفر جمعیت می‌باشد. مرکز این منطقه مستقل، شهر پالرمو است. جزیره سیسیل به وسیله آبراه مسینا از خشکی جداشده، قسمت اعظم آن را کوه و نوار باریک ساحلی تشکیل می‌دهد.