فیلیپین
فیلیپین کشوری آسیایی است که در جنوب شرقی آسیا و در غرب اقیانوس
آرام و بین دریای جنوبی چین و دریای فیلیپین و در شرق کشور ویتنام
، قرارگرفتهاست. فیلیپین از قرنِ ۱۷ تا ۲۰ مستعمره اسپانیا و در
نیمه اول قرن بیستم مستعمره آمریکا بود. حاکمیت اسپانیا بر فیلیپین
باعث شد که ۹۰٪ مردم این کشور مسیحی و کاتولیک شوند و با مهاجرت
گروههای مختلف مردم اسپانیائی زبان از اروپا و آمریکای جنوبی
فرهنگ این کشور شباهت زیادی با کشورهای لاتین پیدا کرد و زبانهای
محلی آنان نیز تحت تأثیر کلمات اسپانیایی قرار گرفت.
فیلیپین از تعداد بسیار زیادی جزایر کوچک و بزرگ تشکیل شدهاست که
بر روی هم ۳۰۰ هزار کیلومتر مربع وسعت دارند. این جزایر که تعداد
آنها به ۷۱۰۷ جزیره میرسد عموماً در سه گروه بزرگ طبقه بندی
میشوند. این سه مجمع الجزیره عبارتند از:
-
مجمع الجزایر لوزون
-
مجمع الجزایر میندانائو
-
مجمع الجزایر ویسایا
دو
جزیره لوزون و میندانائو مجموعاً 66% کل مساحت فیلیپین را شامل
میشوند. از ۷۱۰۷ جزیره فیلیپین فقط ۱۰۰ جزیره مسکونی است و در این
بین فقط یازده جزیره به صورت عمده جمعیت ساکنی دارد و فقط ۲۷۷۰
جزیره دارای نامی خاص هستند.
90%
مردم فیلیپین مسیحی میباشند که 81% کاتولیک و 9% پروتستان هستند و
بقیه که شامل 10% از کل جمعیت میباشند، بیشتر مسلمان هستند که
اکثراً در جزیره میندانائو در جنوب ساکن هستند.
29%
درصد از نژاد مردم فیلیپین را فیلیپینی و 23% را سبوئانو و 10% را
ایلکانو تشکیل میدهند و بقیه از سایر اقوام هستند. مردم در
فیلیپین به زبان فیلیپینی صحبت میکنند و این در حالی است که زبان
انگلیسی و اسپانیایی نیز بسیار رایج است. از نظر جمعیت انگلیسی
گویش ور به شدت کم تری از اسپانیایی دارد و نزدیک نصف این کشور به
اسپانیایی سخن گویند و لی عده ای از کاتولیک ها به زبان انگلیسی و
زبان بومی سخن می گویند و با این حال بیش از ۱۰۰۰ لهجه در فیلیپین
موجود است. طبق آمار سال ۱۹۸۰ میزان با سوادی در میان مردم این
کشور ۸۹/۷٪ بودهاست.
مانیل، مروارید
و ملکه شرق یا شهری در خلیج، پایتخت کشور فیلیپین است و در سواحل شرقی خلیج
مانیل و سمت غربی جزیره لوزان واقع شده است. این شهر حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت
دارد و هنوز یکی از ارزانترین شهرهای دنیاست. از لحاظ موقعیت جغرافیایی این شهر
در دهانه رود بزرگ پاسیگ قرار دارد که در شرق آن خلیج مانیل و در غرب آن ناحیه
لوزون قرار گرفتهاست. این شهر در ۹۵۰ کیلومتری جنوب شرقی هنگ کنگ و در ۲۴۰۰
کیلومتری شمال شرقی سنگاپور است. رودخانه پاسیگ از میان مانیل عبور میکند و
تقریباً تمام شهر به آن دسترسی دارند. این شهر از قسمت
های مختلفی به نام های بینوندو، ارمیتا، اینتراموروس، مالیت، پاکو، پانداکان و
غیره تشکیل شده. مانیل مرکز بسیاری از موسسه های آموزشی، ورزشی، فرهنگی، تجاری،
مذهبی و سیاسی فیلیپین است و شاید بتوان آن را یکی از مهیج ترین شهرهای
آسیا نامید. بهترین زمان برای سفر به این شهر بین ماه های ژانویه و نوامبر است.
با گذراندن تعطیلات در مانیل میتوانید از سایت های تاریخی، مناظر زیبا، مراکز
خرید و غذاهای محلی لذت ببرید.
جاذبه های گردشگری
مانیل
اینتراموروس (Intramuros)
این بخش قدیمی
ترین قسمت مانیل به حساب می آید که در آن ساختمان های تاریخی، دیوارها، دروازه
ها، قلعه ها، دژها، موزه ها و کلیساهای قدیمی بسیاری وجود دارد. از جمله جاذبه
های این قسمت شهر میتوان دژ سانتیاگو، پوستیگو دل پالاسیو، پورتو د سانتا لوسیا،
میدان رم، میدان موریونز، موزه کازا مانیلا، موزه نور و صدا، مقبره ریزال و
صدها مکان جذاب دیگر نام برد.
دژ سانتیاگو (Fort Santiago)
مرکز ارتشی
سابق دولت استعماری اسپانیایی. اگرچه بسیاری از قسمت های کلیدی این دژ در طی
جنگ مانیل در سال ۱۹۴۵ آسیب جدی دیدند، قسمت هایی همچون دروازه زیبای آن و کنده
کاری های چوبی ای که نقش برجسته سانتیاگو ماتاموروس را شامل میشود بازسازی شده
است. این دژ امروزه به یکی از محبوب ترین مکان های توریستی مانیل تبدیل شده و
بیشتر این محبوبیت به دلیل وجود مقبره خوزه ریزال، قهرمان ملی، و موزه ای که به
نمایش زندگی و آثار او اختصاص داده شده بوجود آمده.
کلیسای سن سباستین (Basilica of San Sebastian)
کلیسای سن
سباستین که در سال ۱۸۹۱ کامل شد به خاطر معماری زیبا و سبک گوتیک خود بسیار
مشهور است. گفته میشود ساختمان این کلیسا اولین سازه پیش ساخته دنیا و تنها
کلیسای آسیاست که سازه ای تمام فولادی دارد. رواق کلیسا از کف تا گنبد ۱۲ متر و
تا بالای مناره ها ۳۲ متر است. طراحی داخلی این بنا نیز به سبک گوتیک است و
ستون ها، دیوارها و سقف همگی توسط نقاش فیلیپینی، لورنزو روشا و هنرجویانش
مانند مرمر و سنگ یشم نقاشی شده است.
بیواک (Bivouac)
بیواک یا مسیر
رو به خلیج، تفرجگاهی ساحلی به سمت خلیج مانیل و در امتداد بولوار روکساس است
که تا ۲ کیلومتر مابین سفارت آمریکا و مرکز فرهنگی فیلیپین امتداد یافته و از
کلوب قایق های تفریحی مانیل عبور میکند. بی شک بهترین زمان رفتن به بیواک در
زمان غروب خورشید است. رستوران ها و کافه ها نیز با غذاهای متنوع بسیار تایلندی،
چینی، فیلیپینی، کره ای و بین المللی پذیرای بازدیدکنندگان هستند.
کلیسای سنت آگوستین (San Agustin Church)
کلیسای کاتولیک
سنت آگوستین در سال ۱۶۰۷ کامل شد و قدیمی ترین کلیسای در حال کار فیلیپین است.
این کلیسا ۶۷.۱۵ متر طول و ۲۴.۹۳ متر عرض داشته و فونداسیون بیضی شکل آن از
ویران شدن بنا در اثر زلزله هایی که بسیاری از کلیساهای مانیل را تخریب کرده،
جلوگیری کرده است. گفته میشود طراحی کلیسا از طرح کلیساهایی که توسط آگوستینی
ها در مکزیکو ساخته شده گرفته شده است. طراحی داخلی کلیسا نمایی خیره کننده
دارد و به شکل یک صلیب لاتین میباشد.
بینوندو (Binondo)
بینوندو یا
قسمت چینی شهر که از نظر تاریخی پاریان نام دارد در آن سوی رود پاسیگ واقع شده
و مرکز تجاری و مبادلات چینی میباشد. ریشه کلمه بینوندو از کلمه بینونداک به
معنی کوه یا جنگل گرفته شده. بازار سن لورنزو رویز، کلیسای بینوندو و بازارهای
چینی این منطقه، از جمله جذابیت های بینوندوست.
موزه ملی فیلیپین (National
Museum of the Filipino People)
موزه ملی
فیلیپین که در دهه ۱۹۰۰ تاسیس شد به منظور حفظ میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی
این کشور در دو ساختمان مختلف در داخل پارک ریزال واقع شده است. این نمایشگاه
در پنج بخش گوناگون شامل هنر، گیاه شناسی، جانور شناسی، زمین شناسی و مردم
شناسی به فعالیت میپردازد.
پارک ریزال (Rizal
Park)
پارک ریزال یا
لونتا یکی از بزرگترین پارک های فیلیپین است و ۵۸ هکتار آن متعلق به دکتر خوزه
ریزال، نویسنده و فیلسوف به نام فیلیپین است. لونتا محلیست که در آن بهترین
موزه های شهر، رستوران های ساحلی، سینمای رو باز با کنسرت های موسیقی رایگان و
غیره واقع شده اند. از امکانات این پارک میتوان به میدان شطرنج، اسکی روی یخ،
موزه و سرگرمی های دیگر اشاره کرد.
کلیسای مانیل
(Manila Cathedral)
کلیسای مانیل
کلیسایی رومی کاتولیک است که در منطقه اینتراموروس مانیل واقع شده. این کلیسا
که در اصل در سال ۱۵۸۱ ساخته شد بارها ویران و بازسازی شده و به مریم مقدس اهدا
گردیده است. بنای کلیسای کنونی بین سال های ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۸ و تحت نظر فرناندو
اوکامپو ساخته شد. نمای اصلی کلیسای مانیل توسط مجسمه های سنگی قدیسین مشهوری
همچون سنت رز لیما، سنا جیکوب کبیر، سنت اندرو، سنت فرانسیس خاویر و غیره طراحی
شده است.
قصر مالاکانان
(The
Malacañang
Palace)
قصر مالاکانان
که محل اقامت و کار رسمی رئیس جمهور فیلیپین است در سال ۱۷۵۰ به سبک مستعمراتی
اسپانیایی ساخته شد. این قصر که در اصل خانه تابستانی اشرافی اسپانیایی متعلق
به دون لویی روشا بوده در طی جنگ اسپانیایی-آمریکایی بعنوان محل اقامت
دولتمردان آمریکایی استفاده میشده. در طول دوران آمریکایی مانیل، ژنرال ها
هریسون و دیویس ساختمانی به نام سالن کالایان ساختند که بعدها به یک موزه تبدیل
شد.
مرکز فرهنگی فیلیپین
(The
Cultural
Center
of the Philippines)
این مرکز که در
سال ۱۹۶۹ برای توسعه و حفظ هنر و فرهنگ فیلیپین تاسیس شد، به مرکز محبوب هنری
آسیا تبدیل شده است. از زمان تاسیس این مرکز، علاوه بر نمایش آثار آمریکایی،
فرانسوی، آلمانی، باله های بالشوی، کروف و باله سلطنتی دانمارک، از جمله
اجراهای مشهور این مرکز بوده اند. بنای این مرکز از ساختمان اصلی، سالن تئاتر
اصلی، سالن تئاتر کوچک، استودیوی تئاتر، سالن تئاتر هنرهای مردمی، سالن تئاتر
دریم، گالری اصلی، گالری کوچک و گالری های هنری دیگر تشکیل شده است.
پارک اقیانوس مانیل
(Manila Ocean Park)
این پارک بزرگ
که در پارک ریزال واقع شده از سال ۲۰۰۸ شروع به کار کرده و حدود ۸۰۰۰ متر مربع
فضا را در بر گرفته است. پارک اقیانوس از قسمت های مختلفی از جمله آگوس با ۸
آکواریوم از ماهی های جنگل های بارانی، باهورا که نمایشی از مرجان های مصنوعی
در ۴۸ آکواریوم است، لائوت با ماهی های بزرگ، کاراگاتان یا اقیانوس زنده با
تونل اکریلیکی ۲۵ متری در زیر آب، کالالیمان که مخصوص آبزیان آب های عمیق است،
پاگی و در آخر پاتینگ که نمونه های مختلف کوسه را در خود جای داده تشکیل شده
است.
قصر نارگیل (Coconut Palace)
قصر نارگیل یا
تاهانگ فیلیپینو (خانه فیلیپینی) در سال ۱۹۷۸ از چند نوع چوب مختلف فیلیپینی،
پوسته سخت نارگیل و الوار درخت نارگیل به نام ایملدا مادرا ساخته شده. این قصر
سازه ای هشت گوشه با سقفی به سبک کلاه های سنتی فیلیپینی یا سالاکوت دارد. از
جمله نکات جالب این قصر میتوان به لوستری با ۱۰۱ پوسته نارگیل و یک میز
ناهارخوری که از ۴۰ هزار تکه کوچک پوسته نارگیل ساخته شده اشاره کرد.