تهیه فهرست کامل
عجایب هفت گانه
در اصل حدود سده
دوم پیش از میلاد
کامل شدهاست و
اولین اشاره به
تهیه این مجموعه
مکتوب در کتاب
تاریخ هرودوت
آمدهاست که به
سده ۵ پیش از
میلاد مربوط
برمیگردد.
چندین دهه بعد از
آن، تاریخ نگاران
یونانی درباره
بزرگترین بناهای
تاریخی دوران خود
شروع به نوشتن
کردند. از جمله
کالیماکوس
(Callimachus) -
که در ۳۰۵ تا ۲۴۰
قبل از میلاد
میزیست - سر
کتابدار کتابخانه
اسکندریه،
«مجموعهای از
عجایب جهان» را
تهیه کرد.
امروزه، تنها
چیزی که درباره
این مجموعه
میدانیم، همین
عنوان آن است و
بس، به این دلیل
که این کتاب نیز
در آتشسوزی بزرگ
کتابخانه
اسکندریه از بین
رفت.
فهرست نهایی
عجایب هفت گانه
در قرون وسطا
تکمیل شد. این
فهرست شامل
چشمگیرترین
بناهای تاریخی
جهان باستان بود
که از بعضی،
شواهد بسیار
اندکی در دست بود
و تعدادی نیز
اصلاً باقی
نمانده بودند.
آثار کنده کاری
هنرمند هلندی
مارتن ون هیمسکرک
(Marten Van
Heemskerck) و
کتاب تاریخ
معماری یوهان
فیشر ارلاخ
(Johann Fischer
von Erlach) از
قدیمیترین
منابعی هستند که
در آن به این
فهرست عجایب هفت
گانه اشاره
شدهاست.
1- هرم بزرگ جیزه
- مصر -
۲۵۸۴-۲۵۶۱ قبل از
میلاد - سازنده:
مصر باستان
2- باغ های معلق
بابل - حله،
استان بابل،
عراق، یا نینوا،
نینوا استان،
عراق - حدود ۶۰۰
قبل از میلاد -
سازنده: تمدن
بابل